One's destination

Και ο Χάνσελ είπε στην Γκρέτελ: “ Ας ρίξουμε πίσω μας αυτά τα ψίχουλα για να μπορέσουμε να γυρίσουμε μαζί σπίτι. Γιατί το να χάσουμε τον δρόμο μας θα ήταν ό,τι πιο σκληρό”. Είναι ατυχία να χάνεις τον δρόμο σου σ' ένα ταξίδι. Αλλά το να χάνεις τον λόγο για τον οποίο κάνεις το ταξίδι είναι μια μοίρα πιο σκληρή.

Κλισέ μεν, διαχρονικό δε, σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός. Τι συμβαίνει όμως όταν κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού μετατρεπόμαστε σε εντελώς διαφορετικούς ανθρώπους από εκείνους που ξεκίνησαν; Συχνά παρατηρείται το φαινόμενο να είμαστε εμείς εκείνοι που ξεκινούν  μια διαδρομή, όταν τελειώνει όμως να μην είμαστε εμείς που φτάνουμε. Τότε μένουμε με δύο επιλογές. Η πρώτη είναι να αποδεχτούμε την αλλαγή αυτή εξ΄ ολοκλήρου, να σηματοδοτήσουμε νέους στόχους και όνειρα. Η δεύτερη επιλογή είναι να γυρίσουμε στον παλιό μας εαυτό, να θυμηθούμε ποιοι ήμασταν ή τουλάχιστον ποιοι ευελπιστούσαμε πως θα είμαστε κάποτε.

Από την άλλη, δεν είναι όλα τα ταξίδια όμοια μεταξύ τους. Κάποιοι ταξιδεύουν μόνοι. Κάποιοι ταξιδεύουν με παρέα. Κάποιες φορές παίρνουν άλλοι το τιμόνι και μας οδηγούν σε έναν τελείως διαφορετικό προορισμό. Είτε έχουμε χάσει τον λόγο εκείνο που μας ώθησε να ξεκινήσουμε το ταξίδι, είτε έχουμε βρει έναν νέο προορισμό, πιο σπουδαίο και συναρπαστικό από τον προηγούμενο. Ποτέ όμως δεν πρέπει να λησμονούμε τον λόγο για τον οποίο ξεκινήσαμε τη διαδρομή. Οποιοσδήποτε και αν είναι, αποτελεί το απαραίτητο εκείνο συστατικό που μας κρατά συνεπείς στο σωστό δρόμο.

Είναι ατυχία να χάνεις τον δρόμο σου σ' ένα ταξίδι. Αλλά το να χάνεις τον λόγο για τον οποίο κάνεις το ταξίδι είναι μια μοίρα πιο σκληρή.

                                                                        Από Βάσια Καττή